De belichtingstijd, dat wil zeggen de tijd dat de sluiter van de camera open is, wordt sluitertijd genoemd, van het woord "vasthouden" (sluiter open). Twee punten zijn hierbij van belang. Ten eerste wordt de sluitertijd geassocieerd met het proces van het verkrijgen van licht op een matrix of film, en werkt daarom nauw samen met het diafragma. Ten tweede is belichting ook het proces van bestraling van een lichtgevoelig materiaal, dat wil zeggen dat de lichtgevoeligheid van het materiaal belangrijk is, wat meestal wordt aangeduid met ISO, wat ook van invloed is op de belichting.
instructies:
Stap 1
De meeste camera's gebruiken dezelfde sluitertijdschaal, die wordt uitgedrukt in fracties van een seconde: dit zijn indicatoren van 8000 (18000 seconden) tot 4 (4 seconden). Een korte sluitertijd is vereist om het kader niet wazig te maken, want als je de camera in je handen houdt, kan de focus bij de minste schommeling worden verschoven. Als je zonder statief fotografeert, is het altijd nodig om te streven naar een snellere sluitertijd zodat de opnames helderder zijn. Als er veel licht is, moet de ISO minimaal zijn. Als de dag bewolkt is, moet de ISO tussen 200-400 liggen.
Stap 2
De langste sluitertijd (1/8000) wordt gebruikt voor bewegende onderwerpen. Maar de lichtgevoeligheid (ISO) voor dergelijke opnamen moet maximaal zijn.
Stap 3
Als er weinig licht is, wordt de sluitertijd verhoogd. De langste sluitertijd wordt ingesteld wanneer u 's nachts fotografeert zonder flitser. De lichtgevoeligheid moet ook worden gemaximaliseerd en het diafragma moet open zijn.
