Mobiele communicatiesystemen over de hele wereld gebruiken een breed scala aan frequenties. Ze gebruiken decimetergolven met een lengte van 10 cm tot 1 m. Dit bereik omvat golven van 300 MHz tot 3 GHz.
Dezelfde frequentieband wordt ook gebruikt door televisie, wifi en Bluetooth. Onder de frequentiebereiken zijn er die specifiek voor mobiele telefoons zijn toegewezen.
Historisch gezien verschillen de radiogolven die worden gebruikt voor mobiele communicatiesystemen in Amerika, Europa, Afrika en Azië van elkaar.
Technologiestandaarden en frequenties
De eerste technologiestandaard die voor commercieel gebruik in de Verenigde Staten werd gebruikt, was AMPS met de 800 MHz-band. In de landen van Noord-Europa werd voor het eerst de NMT-450-technologie geïntroduceerd, waarvan het bereik 450 MHz was.
Naast de groeiende populariteit van mobiele telefoons hadden fabrikanten ook te maken met een probleem: ze konden geen dienst leveren aan een groot aantal mensen. Ze moesten bestaande systemen ontwikkelen en een nieuwe standaard introduceren met een ander frequentiebereik.
In Japan en enkele Europese landen is de TACS-standaard met de 900 MHz-band verschenen. De GSM-standaard, die de NMT-450-technologie verving, maakte ook gebruik van de 900 MHz-band. Naarmate de vraag naar en de markt voor mobiele telefoons groeide, kochten providers licenties om de 1800 MHz-band te gebruiken.
Met lagere frequenties kunnen providers grotere gebieden bestrijken, terwijl hogere frequenties het mogelijk maken om meer klanten in een kleiner gebied te bereiken.
Moderne technologiestandaarden
De huidige generatie mobiele toestellen werkt voornamelijk op de GSM-standaard. Ook de UMTS-standaard wint aan populariteit. In sommige landen worden technologieën van de ELT-, 3G-, 4G-formaten gebruikt.
Elke standaard of formaat gebruikt een frequentiebereik van twee frequenties. De lage frequentieband verzendt informatie van het mobiele apparaat naar het station en de hoge frequentieband brengt informatie over van het station naar het mobiele apparaat.
Veel GPS-telefoons bestrijken drie frequentiebanden: 900, 1800, 1900 MHz of 850, 1800, 1900 MHz. Dit zijn de zogenaamde tri-band telefoons of tri-band toestellen. Met zo'n telefoon is het handig om de wereld rond te reizen en hoeft hij niet te worden vervangen wanneer
verhuizen naar een ander land.
Mobiele netwerken van verschillende formaten kunnen dezelfde frequenties gebruiken. Dit is bijvoorbeeld de 800 MHz-band die in minstens vier verschillende formaten wordt gebruikt.
Het aantal frequenties dat beschikbaar is voor gebruik door mobiele apparaten is beperkt. Hiermee moet rekening worden gehouden wanneer het aantal gebruikers toeneemt. Dit betekent dat het basisstation een beperkt aantal mensen kan voorzien en het communicatienetwerk voortdurend moet worden uitgebreid.
Mobiele telefoons van de belangrijkste providers in Rusland werken op 900 MHz en 1800 MHz. Tegelijkertijd gebruiken Megafon, Beeline, MTS beide banden en gebruikt TELE 2 alleen de 1800 MHz-band.
