Er is een aanzienlijk verschil tussen moderne SSD's en HDD's. Ze verschillen fundamenteel van elkaar in het werkingsprincipe en hebben zowel hun voor- als nadelen in het gebruik.
Geschiedenis
Vanaf de vroegste dagen van de eerste computers was er één heel belangrijk probleem: hoe de benodigde informatie op te slaan. De rekenresultaten en invoergegevens zijn op verschillende media opgeslagen. De eerste computers gebruikten ponskaarten: gewone kartonnen dozen met gaten die 0 of 1 voorstelden. Na verloop van tijd verschenen er andere soorten opslagapparaten, zoals audiocassettes, magnetische diskettes, harde schijven en solid-state drives. De eerste harde schijf werd in 1956 door IBM uitgebracht. Het toestel was bedoeld voor de eerste "SUPER" computer met een 305 RAMAC harde schijf. De trommelrotatiefrequentie was 1200 rpm en dit systeem woog ongeveer een ton en bestond uit 50 schijven met een diameter van 610 mm. Elke schijf kwam overeen met 100 kilobytes, wat door moderne normen als te klein wordt beschouwd.
Solid-state schijven verschenen iets later, in 1978 van het Amerikaanse bedrijf StorageTek, het was gebouwd op de architectuur van vluchtig geheugen, dat in feite RAM was in plaats van een flashstation. De eerste flashdrive werd in 1995 uitgebracht door het Israëlische bedrijf M-Systems. Tot ongeveer de jaren 2000 was flash-geheugen aanzienlijk slechter qua prestaties dan harde schijven, maar de vooruitgang ging meedogenloos vooruit. Sinds 2012 is het al mogelijk om dezelfde supersnelle SSD-schijven op de markt te vinden die we gewend zijn te gebruiken.
De belangrijkste verschillen
HDD, ook wel harde schijf genoemd, is een klein apparaat ter grootte van een handpalm gemaakt van metaal, plastic en een besturingskaart met connectoren voor verbinding. Het principe van zijn werking lijkt op een bandrecorder. Binnenin zie je draaiende schijven (daarom heet het zo) en leeskoppen (elke schijf heeft zijn eigen kop) met een snelheid van 5400-10000 rpm, evenals een controller bestaande uit buffergeheugen en verbindingsinterfaces. Slechts 2 vormfactoren zijn nu populair - dit zijn 2, 5 en 3,5 inch, die in bijna elke computerhardwarewinkel te vinden zijn. De controllerkaart van moderne HDD's heeft 2 connectoren: voeding en gegevensoverdracht (SATA-interface). Grote 3,5-inch harde schijven zijn goedkoper, bevatten meer informatie, verbruiken meer stroom, kunnen veel lawaai maken en nemen meer ruimte in beslag. Kleine 2,5-inch schijven worden gebruikt in draagbare elektronica zoals laptops en mediaspelers. Ze zijn veel kleiner van formaat, zijn doorgaans duurder, presteren slechter, bevatten minder informatie, maar verbruiken minder energie en zorgen voor een minimum aan geluids- en trillingsongemakken tijdens het gebruik.
De SSD is iets eenvoudiger gemaakt, heeft geen bewegende delen, het is gewoon een bord met geheugenelementen en een controller erop gesoldeerd. Er zijn twee soorten geheugen: RAM en NAND. RAM-geheugen is vluchtig, informatie wordt erin opgeslagen zolang er de nodige stroom aan wordt geleverd, zodra je de elektriciteit uitzet, zal alle informatie verdwijnen. NAND-geheugen is niet afhankelijk van elektriciteit, wanneer de stroom wordt losgekoppeld, blijft de informatie voor een oneindige tijd opgeslagen en is toegankelijk door stroom aan te zetten. NAND-geheugen wordt gebruikt in solid-state schijven. Gewoonlijk hebben SSD-schijven een 2,5-inch vormfactor, waardoor ze ideale vervangingen zijn voor apparaten die al een schijf van dit formaat hebben. Maar deze verbindingsmethode heeft een groot nadeel in de vorm van een beperkte baudrate van connectoren. Om dit probleem op te lossen, is een speciale M.2-interface ontwikkeld. Het kan rechtstreeks via het moederbord of met behulp van een PCI Express-adapter worden gebruikt. M.2-schijven zijn zelfs kleiner dan 2, 5, ze werken nog sneller, maar de kosten van dergelijke apparaten zijn ongeveer 10-15 keer duurder dan HDD.
Voor- en nadelen van elk type apparaat
SSD Solid State-schijf
Voordelen:
- Er zijn geen bewegende delen, hoge mechanische weerstand tegen invloeden van buitenaf en geen lawaai;
- De lees- en schrijfsnelheid is veel hoger dan die van een harde schijf, ongeveer 4-10 keer;
- Stabiele lees- en schrijfsnelheid ongeacht de grootte en positie van bestanden in het bestandssysteem;
- Zeer laag stroomverbruik.
minpuntjes:
- Het grootste nadeel van flashgeheugen is het beperkte aantal herschrijfcycli. Voor een goed opslagapparaat bereikt dit aantal meestal 3.000 - 10.000 keer. De goedkopere bereiken misschien niet eens de 1000, dus je kunt op elk moment alle informatie onherroepelijk verliezen, zonder dat je het wilt;
- Zeer hoge kosten van 1 GB ten opzichte van harde schijven. Op dit moment zijn de kosten van een 120 GB solid-state schijf ongeveer hetzelfde als de kosten van een 1 TB harde schijf;
- De complexiteit en soms de onmogelijkheid om informatie van een flashstation te herstellen vanwege de complexe structuur.
HDD Harde schijf
Voordelen:
- Kosten voor 1 GB aan informatie;
- Groot volume ter grootte van 1 apparaat. Nu vindt u zelfs harde schijven van 16 TB in het 3, 5-formaat;
- Relatieve betrouwbaarheid van informatieopslag. In feite heeft de harde schijf geen limiet op het aantal herschrijvingen van gegevens, deze kan alleen verouderd raken in het mechanische gedeelte;
- Als het apparaat niet meer werkt, is de kans groot dat niet alleen alle gegevens worden hersteld, maar ook dat het apparaat wordt gerepareerd voor verder werk.
minpuntjes:
- De schrijfsnelheid is lager dan die van solid-state schijven, zelfs niet bespaard door de snelheid van 10.000 rpm en de uitgebreide cachegrootte tot 64 MB;
- Zeer slechte lees- en schrijfstabiliteit. Zo kan 1 bestand met een gewicht van 1 GB sneller worden gekopieerd dan 1000 bestanden van 1 KB (dit is ongeveer 1000 keer minder dan 1 GB), terwijl de SSD de tweede taak in een paar seconden aankan;
- Lawaai en trillingen van het werk, vooral op serverversies, waar productiviteit voorop staat, niet gebruikerscomfort;
- Hoog energieverbruik door bewegende delen: leeskoppen en draaiende motor.
Aanbevelingen voor gebruikers
Elk van de opslagmedia die we hebben overwogen, kan dus voor verschillende doeleinden worden gebruikt: om een grote hoeveelheid gegevens op te slaan, is het beter om een HDD te gebruiken en voor goede prestaties een SSD. Bij het in elkaar zetten of aanpassen van een personal computer of laptop is de gulden middenweg het gecombineerde gebruik van een flashdrive en een harde schijf. Het besturingssysteem en alle benodigde programma's zijn geïnstalleerd op de solid-state schijf, omdat ze in de regel uit veel zeer kleine bestanden bestaan en verspreid zijn over de ruimte, en alle benodigde informatie, zoals foto's, video's en documenten, is al op de harde schijf opgeslagen. Het systeem kan altijd worden hersteld en uw persoonlijke bestanden kunnen voor altijd verloren gaan. Voor computers die geen harde schijven hebben, zoals Ultrabooks, Tablets of MacBooks, wordt het ten zeerste aanbevolen om minstens één keer per maand een back-up van uw gegevens op harde schijven te maken. Elke draagbare HDD of thuiscloudopslag zoals Apple's Time Capsule of Western's My Cloud zal Digitaal, het is niet voor niets dat systeembeheerders bij het maken van back-ups zeggen: "één kopie van gegevens is nul kopieën van gegevens." Ondanks het archaïsche karakter van harde schijven, blijven ze in dit stadium van de technologische ontwikkeling de meest betrouwbare en wijdverbreide bewaarders van informatie.
