Voor het eerst werd het idee van geluidsopname uitgedrukt door de Amerikaanse ingenieur O. Smith. In 1888 stelde hij voor om magnetische geluidsopnamen te maken op een draad van zijde en geweven stalen aders. Helaas heeft de ingenieur het apparaat niet gemaakt, maar het idee vormde de basis voor het maken van moderne bandrecorders.
instructies:
Stap 1
In 1898 nam een Deense ingenieur die voor de Copenhagen Telephone Company werkte dit idee op en patenteerde het prototype van de moderne bandrecorder - de telegraaf. De maker van het eerste werkende model voor het opnemen en reproduceren van stem heette V. Poulsen.
Stap 2
Het eerste telegraafmodel bleek omslachtig en niet erg gemakkelijk te gebruiken. De ingenieur stelde voor om een pianosnaar te gebruiken voor magnetische opname, die hij in één laag op een grote trommel wikkelde. Dit ontwerpkenmerk heeft niet alleen de afmetingen van het apparaat vergroot, maar maakte ook geen langdurige opname mogelijk (ongeveer 100 m metaaldraad met d = 1 mm maakte het mogelijk om 45 seconden op te nemen). Bij het grote formaat van het apparaat speelde ook de snelheid van de beweging van de snaar een rol, slechts 2,2 meter per seconde. Hoewel het apparaat niet meteen wijdverbreid werd gebruikt, wekte het grote belangstelling als een nieuwe richting in de technologie.
Stap 3
De volgende impuls in de verdere ontwikkeling van deze systemen was de demonstratie ervan in 1900 in Parijs op de Wereldtentoonstelling. De telegraaf van Poulsen ontving de Grand Prix op de tentoonstelling toen hij de stem van de Oostenrijkse keizer opnam (de eerste magnetische opname die tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven). De ingenieur was constant bezig met het verfijnen van zijn creatie, hij veranderde de draad in een stalen band die al op spoelen was gewikkeld en gebruikte ook voor het eerst een stalen schijf om op te nemen.
Stap 4
Geleidelijk verbeterde de geluidskwaliteit van de telegraaf, de afmetingen namen af en hij kreeg het uiterlijk van moderne reel-to-reel bandrecorders. Maar de metalen band was vaak gescheurd en er was gevaar voor verwonding tijdens zijn beweging. Daarom werden bandsystemen in het Westen veel gebruikt, niet voor muziekopnames, maar als opslagapparaat op telefoons (een prototype van moderne antwoordapparaten) en als dictafoons.
Stap 5
In Rusland begon men in 1932 met geluidsopnamesystemen om te gaan. Sovjet-ingenieur V. K. Viktorsky creëerde de eerste Russische dictafoon en werd al in 1935 gebruikt in hulpdiensten om telefoongesprekken op te nemen.
Stap 6
Pas in 1934 werd de bandrecorder massaal gebruikt. Op dit moment begon het Duitse bedrijf BAFS magneetband te produceren, uitgevonden in 1927 door de wetenschapper Pfeimer (in de USSR was het twee jaar eerder gepatenteerd, maar er was geen vraag naar). En nogmaals, het Duitse bedrijf AEG begon studioapparatuur te produceren voor magnetische opnames, die werden gebruikt in radio-omroepstations.
Stap 7
Het Japanse bedrijf "Sony" verving in 1956 de radiobuizen in de bandrecorder door transistoren, waardoor de omvang ervan aanzienlijk werd verkleind. In 1961 ontwikkelden en produceerden Nederlandse ingenieurs van Philips een cassetterecorder. In alle volgende series zijn het uiterlijk, de indeling en andere details veranderd.
