Wat is teleconferentie? En wat is het verschil met een gewoon telefoongesprek (en zelfs een gesprek via internettelefonie)? Er is een verschil, en een significant verschil. Het zit hem in het aantal deelnemers.
U hebt vast wel eens telefonische vergaderingen in de bioscoop gezien, en u heeft er misschien zelf op het werk aan deelgenomen. Als dergelijke vergaderingen plaatsvinden in de organisatie, wordt een speciaal apparaat geïnstalleerd op de tafel van de directeur, waarmee medewerkers kunnen worden gekozen om aan de conferentie deel te nemen. De medewerkers hebben zelf gewone telefoontoestellen, soms niet eens uitgerust met dialers (in plaats daarvan zijn er stekkers). Afhankelijk van de keuze van de directeur kan elk van de medewerkers luisteren en spreken, of alleen luisteren, of helemaal niet deelnemen aan de vergadering. Dit is ook een soort teleconferentie.
Meer geavanceerde apparaten van dit soort maken niet alleen spraak-, maar ook videotelefooncommunicatie mogelijk. In sommige gevallen is dit erg handig: u kunt het gesprek begeleiden door illustraties, fragmenten van tekeningen, diagrammen, etc. te laten zien.
Met de verspreiding van internet werd het mogelijk om computers te gebruiken voor teleconferenties. Aanvankelijk waren dergelijke conferenties alleen op tekst gebaseerd. Met name het IRC-protocol (Internet Relay Chat) is specifiek ontworpen voor hun gedrag, waarmee u conferenties kunt creëren waarin het bericht dat door één deelnemer wordt verzonden, door alle anderen wordt gezien. In het XMPP-protocol worden de mogelijkheden van conferentiedeelnemers uitgebreid: ze kunnen niet alleen in tekst communiceren, maar ook verklarende diagrammen tekenen op een gemeenschappelijk virtueel bord, en elke lijn die door een van de deelnemers wordt getrokken, wordt onmiddellijk zichtbaar voor de rest.
In de loop van de tijd hebben softwareontwikkelaars het mogelijk gemaakt om virtuele analogen van spraakconferentiegesprekken en videoconferenties op internet te houden. Hiervoor is het niet nodig om een computer met internettoegang uit te rusten met extra apparatuur, behalve een camera en een microfoon. Dan gebeurt alles op dezelfde manier als bij gewone IP-telefonie, alleen zijn er niet twee deelnemers, maar meer.
In sommige andere landen kan een gebruiker van een gewone vaste telefoon teleconferentie houden door een speciale conference call-service aan te sluiten. In Rusland wordt een vergelijkbare service geleverd door mobiele operators.
Bij het praten via portofoons wordt automatisch de analoog van de teleconferentie verkregen. Het enige verschil is dat de communicatie niet duplex maar simplex is. Dit betekent dat je beurtelings moet spreken en luisteren, maar niet tegelijkertijd.
