Digitale technologie in zijn moderne vorm is minder dan 50 jaar oud en daarom is het niet verwonderlijk dat er zo vaak allerlei "updates" en formaatwijzigingen plaatsvinden. Nog niet alles is uitgevonden. Een goed voorbeeld hiervan zijn cd's, die tegenwoordig een derde geboorte beleven en een derde naam krijgen: Blu-Ray.
Aangezien Blu-ray nog steeds een cd is, blijft het algemene concept hetzelfde. Het is een stuk reflecterend plastic dat in verschillende lengtes is uitgesneden. Tijdens het lezen van een schijf schijnt de drive er met een laser doorheen en houdt in de gaten hoe de reflectie van het spiegeloppervlak zich gedraagt. Dit geldt voor cd's, dvd's en blue-ray-schijven.
Allereerst is het belangrijk om de uitgebreide verbeteringen op te merken. Informatie wordt geregistreerd en gelezen met een veel preciezere laser: het is bijna twee keer zo dun als een dvd. Bovendien is het systeem voor het coderen van informatie tijdens het opnemen aanzienlijk verbeterd. In totaal is de werkelijke hoeveelheid gegevens voor één laag schijfruimte 27 gigabyte, wat bijna 5 keer meer is dan het oude formaat dat we gewend zijn. Bovendien wordt er maar met één laag rekening gehouden: in 2009 werd een meerlagige schijf met een volume van 500 gigabyte ontwikkeld, die op elke standaardschijf kan worden gelezen.
Naast de duidelijke toename van het volume, hebben het coderingssysteem en de kortegolflaser de leessnelheid van de schijf aanzienlijk verhoogd. Wat echter natuurlijk is - als de snelheid niet was verhoogd, zou de schijf eenvoudigweg geen tijd hebben om bijvoorbeeld een film met hoge resolutie te reproduceren.
Als we het hebben over fundamentele innovaties, dan kan het "harde oppervlak" van de schijf als zodanig worden beschouwd. Dankzij de Durabis Blu-Ray-technologie is het staal meerdere malen beter bestand tegen mechanische schade en dus slijtage.
De grootste trots van de fabrikanten is echter het beveiligingssysteem dat is ontwikkeld voor het nieuwe formaat. Het bestaat uit drie elementen: het BD+ systeem, MMC technologie en het ROM-Mark. Met de eerste kunt u dynamisch (dwz "on the fly") de codevolgorde van de schijf wijzigen, zodat deze niet een prototype van een illegale kopie wordt. Met de tweede daarentegen kunt u kopieën maken, maar in een speciaal, beschermd gelicentieerd formaat. Ten slotte laat de ROM-Mark-technologie een speciaal watermerk achter op de schijf, dat niet kan worden vervalst en zonder welke de schijf gewoon weigert te werken.
