Een goede foto maken, waarbij alle nuances van het licht worden weergegeven in overeenstemming met de echte kenmerken van het object dat wordt gefotografeerd, zichtbaar voor het menselijk oog, is de droom van elke fotograaf of operator. De transmissie van de benodigde hoeveelheid licht voor het opnemen van een hoogwaardig beeld is afhankelijk van de belichting.
instructies:
Stap 1
Belichting in fotografie is een kwantitatieve indicator van het effect van licht op de lichtgevoelige laag van een matrix of fotografische film. Deze waarde is gelijk aan het product van de lichtstroom (verlichting) die op het behandelde oppervlak valt met het tijdsinterval waarin het licht erop inwerkt. De belichting wordt gemeten in "lux-per-seconde" - lux * s.
Stap 2
Technisch gezien wordt in plaats van het begrip "exposure" vaak de term "expo-par" gebruikt. Expo is een combinatie van twee parameters, sluitertijd en diafragma. Belichting is het tijdsinterval waarin licht de lichtgevoelige laag van de matrix of de emulsie van de fotografische film beïnvloedt. De sluitertijd is "verantwoordelijk" voor de sluitertijd, die na een bepaalde tijd de lichtstroom blokkeert.
Stap 3
Het diafragma (van het Grieks. "Partitie") is een optisch apparaat in de structuur van de lens, waarmee u de hoeveelheid doorgelaten licht kunt aanpassen, namelijk om de overeenkomst tussen de helderheid van het fotografische beeld en het object dat wordt opgenomen te regelen. Bovendien kan het diafragma worden gebruikt om de scherptediepte te regelen bij het maken van foto's.
Stap 4
Het verkrijgen van de juiste belichtingsmeter voor een bepaalde opname wordt "meting" genoemd. Bij amateurcamera's is dit proces meestal geautomatiseerd. Bij professionele camera's is dit een schakelbare functie. Belichtingsmeting houdt rekening met de gevoeligheid van de film (matrix), contrast, afstand tot het onderwerp, etc.
Stap 5
In professionele fotografie wordt vaak gebruik gemaakt van "belichtingscompensatie". Dit is een handmatige verandering (shift) van het belichtingspaar. Deze techniek wordt gebruikt als de resultaten van de huidige belichtingsmeting u niet in staat stellen het lichtbereik van de foto nauwkeurig weer te geven, bijvoorbeeld als het onderwerp scherpe overgangen heeft van fel licht naar diepe schaduw, zoals bij het fotograferen van een donker bos tegen een helder licht. blauwe lucht. Ook wordt belichtingscompensatie toegepast bij het fotograferen tegen een lichtbron (zon, felle lamp) of tegen de achtergrond van zonsopgang / zonsondergang.
