Een warmtebeeldcamera is een extreem duur en moeilijk te vervaardigen apparaat dat zijn toepassing vindt in vele gebieden en werkterreinen. Maar wat maakt een warmtebeeldcamera tot een belangrijk apparaat en hoe werkt het?
Warmtebeeldcamera's: werkingsprincipe en productiekenmerken
Een warmtebeeldcamera is een speciaal apparaat dat wordt gebruikt om de temperatuurverdeling op een oppervlak of in een object te bewaken. Het werk van een warmtebeeldcamera is direct gerelateerd aan thermografie - de wetenschappelijke methode om beelden in infraroodstralen te verkrijgen.
Een infraroodcamera in een warmtebeeldcamera legt de warme straling van een object contactloos vast en zet dit om in een digitaal signaal, dat vervolgens naar het apparaat wordt verzonden en in de vorm van een warmtebeeld op de monitor wordt weergegeven.
Een van de belangrijkste problemen bij de productie van warmtebeeldcamera's zijn de hoge materiaalkosten voor het samenstellen van de matrix en lens, die in feite 90% van de kosten van het eindproduct uitmaken. Matrices worden zeer lang geproduceerd en vereisen zeer gespecialiseerde specialisten, en bij de productie van lenzen worden dure materialen zoals silicium of germanium gebruikt.
Warmtebeeldcamera's van de derde generatie zijn bijzonder duur, dat wil zeggen stationaire warmtebeeldcamera's die worden gebruikt in de industrie en de bouw: bij hun productie worden halfgeleidermatrices en microbolometers van silicium gebruikt.
Een warmtebeeldcamera wordt vaak verward met een nachtkijker. Een nachtzichtapparaat verbetert het licht dat het gezichtsveld binnenkomt, soms verblindend wanneer heldere objecten elkaar ontmoeten, en een warmtebeeldcamera legt eenvoudig de thermische energie van een object vast en zendt deze uit.
Toepassingsgebieden van warmtebeeldcamera's
Warmtebeeldcamera's hebben een breed scala aan toepassingen, zowel in grote ondernemingen als in kleine organisaties. In deze gevallen worden ze meestal gebruikt om de temperatuur van objecten te bewaken en te helpen bij het oplossen van problemen met het bedradingssysteem.
De warmtebeeldcamera wordt veel gebruikt in de bouw: bij het bouwen van grote constructies helpt de warmtebeeldcamera bijvoorbeeld om bronnen van warmteverlies te detecteren, de isolerende eigenschappen van de constructie en individuele materialen te beoordelen, op basis waarvan een conclusie kan worden getrokken over de kwaliteit van bouwmaterialen.
Reddingswerkers en brandweerlieden gebruiken ook warmtebeeldcamera's: bij sterke rook en slecht zicht helpen warmtebeeldcamera's om brandbronnen te identificeren, de situatie te analyseren en een vluchtroute te vinden. Wordt ook gebruikt bij het zoeken naar vermiste personen in bossen of onder ingestorte gebouwen.
Een interessant feit: voor het eerst op het gebied van geneeskunde werden in de USSR warmtebeeldcamera's gebruikt - al in de jaren 80 werden warmtebeeldcamera's gebruikt om ziekten te diagnosticeren, bij neurochirurgie en om personen met griep te isoleren van een menigte van mensen.
Warmtebeeldcamera's die worden gebruikt in militaire uitrusting en wapens worden momenteel bijzonder en wijdverbreid geaccepteerd. Zo maken vizieren die zijn uitgerust met een warmtebeeldcamera het mogelijk om op elk moment van de dag vijandelijk personeel te detecteren, ondanks de camouflage die de vijand gebruikt. Warmtebeeldcamera's worden ook gebruikt in helikopters en gepantserde voertuigen - daar werken ze als een van de elementen van het waarnemingssysteem.
Er bestaan bezienswaardigheden met een warmtebeeldcamera voor automatische wapens, maar vanwege hun hoge kosten zijn ze noch in Rusland, noch ergens anders toegepast.
